Genieten!

22 september 2014 - Ardebil, Iran

Na enkele dagen sightseeing in Tabriz, met onze hosts Amin en Nina, is dan eindelijk onze fietstocht begonnen.

Tabriz is net als Esfahan en Tehran een grote stad met chaotisch verkeer en veel stank van uitlaatgassen. Echter ook mooie dingen gezien, zoals het drukbezochte park, een schitterend bergdorpje à la Cappadocia, waar nog mensen wonen en Tabriz at night met moderne jongeren die graag zien en gezien willen worden. Op donderdagavond hebben we een zeer sjiek huisfeest bij mogen wonen, waarvoor Sabine een geschikt jurkje van onze host mocht lenen!

En inmiddels zitten dus ook de eerste drie fietsdagen erop. De eerste dag (60km) langs snel-/tolwegen met brede vluchtstroken. Gisteren (70km) en vandaag (83km) over een soort provinciale weg met smalle vluchtstroken. We hebben eigenlijk geen last van het voorbijrazende verkeer, omdat men voldoende afstand houdt (in tegenstelling tot het verkeer in de stad).

De politie neemt het verkeer in elk geval serieus. Regelmatig passeren we enorme borden met 'fasten seatbelts', staan autowrakken in de middenberm met waarschijnlijk een angstaanjagende tekst en staan er flitskasten (met zo af en toe nederlandse politiekleuren) en politieagenten met laserguns.

We worden nog steeds overal hartelijk gegroet, er wordt getoeterd en gezwaaid. Ook de politie en het leger doen hieraan lekker mee.

We krijgen ook regelmatig wat gratis aangeboden:
We hebben mee mogen ontbijten met 2 mannen die achter hun auto zaten te picknicken.

Bij een parkeerplaats worden we door een wat oudere dame gemaand te stoppen. Zij en haar familie nodigen ons uit om te komen logeren, alles via gebaren, want wij spreken nog steeds geen Farsi en de hele familie geen Engels.

En vandaag wilde een passerende jongen ons wat meer van een stadje laten zien. Dit begrepen we pas, nadat de telefonische hulplijn die wel engels sprak, was ingeschakeld. Voor sightseeing hadden we geen tijd dus heeft hij ons 'slechts' op een heerlijke lunch getrakteerd.

Daarnaast wordt ons regelmatig chai (thee), met suiker, aangeboden.

Dat maakt dat het fietsen één en al genieten is, met bovendien voortdurend mooi zicht op de geweldige bergen. Waar we soms ook overheen mogen!

Foto’s

1 Reactie

  1. Ingrid Bakket:
    27 september 2014
    Wat is dat genieten! Mooi verhaal en mooie foto's!